Viewing page 18 of 27

This transcription has been completed. Contact us with corrections.

priorem autoritate, hunc se ad urbis iter accinctum in ipsa Conventus porta, paucis adhibitis arbitris, prioratu absolvit.
Sextus Decimus prior illi successit venerabilis pater Frater Andreas Antonii Bonizius de Terzolla, vir probe religiosus, qui plurimum laboravit pro hoc Conventu praedicando per villas et castra, ubi disseminans spiritualia, abunde temporalia bona metebat. Iniit regimen huius conventus anno Domini Mccclxxj praefuitque ad annum Domini Mcccclxxiiij; quo tempore conventus his unicus sub cura prefati fratris Sanctis remansit. Et circa finem offici huius (autore Fratre Sancte) Lombardis iterum reapponitur (?)
Decimus septimus prior quarta jam vice veluti evangelicae perfectionis vir Frater Sanctes Schiattesius die... (sic) mensis Augusti Mcccclxxiiij Conventus huius regimen iniit praefuitque ad suum ipsius faelicem obitum, qui VI die Januarii Mcccclxxv insequutus est. Hic jugum Domini ab adulescentia sua portavit, et sine macula pravi operis et absque nota suspitionis malae vixit in ordine annos circite xl. Hic fuit spiritualis filius discipulusque dilectus beatae memoriae Domini Antonii archiepiscopi Florentini, cuius vitam et mores imitatus pro humanae debilitatis modulo adeo crevit in opinione sanctitatis atque doctrinae apud omnes tam religiosos quam saeculares in sua civitate, ut quasi alter Antoninus potissimum in consiliis animarum et in casibus conscientiae putaretur.
In eius obitu tota pene urbs flevit dolens se tanto patre destitui, nec inveniens sibi similem ut quottidie diversorum casuum difficultas, quos nunc nemo ut ille dissolvere novit, liquido manifestat. Hic vir pius, modestus, mansuetus, ac totus re et nomine sanctus, licet debilis corpore et infirmus numquam erat otiosus, semper legebat vel orabat, consulebat, praedicabat, scribebat, in officiis praelature et in aliis piis operibus se exercebat. Erat sermo eius sale conditus. Numquam otiosus. Nemo secum pergebat in itinere nemo secum vel modico tempore loquebatur qui non fateretur se ab illo scripturarum vel boni quippiam [[margin]]confess[[/margin]] didicisse. Omnes viri religiosi saecularesque  ad eum pro animarum suarum consiliis confluebant. Omnibus dabat consilia salutifera, neminem inconsultum, quantum fieri poterat, permittebat [[margin]]nobody[[/margin]] abire. Hic ad relligionem innumeram multitudinem attraxit, tam in hoc conventu, ubi quater prior fuit quam in aliis lociis. + Nam pluries fuit alibi prior hoc vicarius generalis provinciae Thusciae. Et tanta digna memoria gessit in ordine praesertim in sua hac urbe, quanta nunc referre longissimum foret, nec est praesentis intentionis, cum in hoc libro series temporum et gestorum huius conventus, non sanctorum vitae et gesta narrentur. Nullo tamen modo, silentio praeterendum est, id quod, ipso priore existente, miraculosum accidit dignum memoria.

Transcription Notes:
Latin, copied from the "Chronica conventus Sancti Marci de Florentia"